Helsta Ævisaga Ævisaga Harriet Tubman - Hljómsveitarstjórinn

Ævisaga Harriet Tubman - Hljómsveitarstjórinn

Hljómsveitarstjórinn

Í desember árið 1850 kom Harriet Tubman aftur til Suðurlands til að bjarga fyrsta áræði sínu og frelsaði frænku sína Kizzy og tvö börn Kizzy úr þrælahaldi. Næstu tíu árin myndi Harriet starfa sem leiðari í neðanjarðarlestinni og aðstoða þræla í flugi sínu til frelsis. Hún stjórnaði um 13 björgunum og leiðbeindi um það bil 70 þrælum í gegnum neðanjarðarlestina. Margir þessara þræla voru ættingjar hennar.

Hætta og flóttalaus þrælalögin

Með samþykkt flóttalausra þrælalaga árið 1850 varð flugið norður enn hættulegra. Flúnir þrælar voru ekki lengur öruggir í Norður-Bandaríkjunum. Flóttalaus þrælalögin sögðu að skila þyrfti flóttaþrælum til herra sinna í suðri. Fólk sem var gripið í húsi eða aðstoð við sloppna þræla á Norðurlandi gæti verið sektað eða fangelsað.

Neðanjarðarlestin stækkaði um norðurríkin og inn í Kanada þar sem sloppnir þrælar voru verndaðir af lögum. Þrælafangarar veiddu stöðugt flóttaþræla í von um að græða á ríkum umbun. Þó að allir sem tóku þátt í neðanjarðarlestinni tækju nokkra áhættu, þá sluppu þrælar eins og Harriet Tubman að hafa áhyggjur af því að verða handteknir sjálfir. Með hverri björgun var Harriet hætt við að missa frelsið. Ef hún yrði gripin yrði hún send aftur til Suðurlands, barin og myndi líklega deyja snemma dauða á akrunum.

Önnur björgun

Önnur ferð Harriet til Suðurlands var farin vorið 1851. Hún fór til að bjarga bróður sínum James. Auk James leiddi hún einnig tvo aðra flótta þræla, líklega vini bróður síns, í frelsi. Með velgengni annarrar áhlaups hennar var Harriet nú reyndur hljómsveitarstjóri. Að telja eigin flótta hafði hún siglt örugglega í neðanjarðarlestinni þrisvar sinnum.

John Tubman

Harriet eyddi sumrinu í vinnu og sparaði pening fyrir næstu björgun. Hún ætlaði að sameinast manni sínum John Tubman. Þegar Harriet slapp upphaflega neitaði John að fara með henni. Hann hótaði jafnvel að láta hana af hendi ef hún olli vandræðum. John hafði gaman af lífi sínu í Maryland og vildi ekki fara. Harriet vonaði þó að segja honum frá nýju lífi sínu í Pennsylvaníu og sannfæra hann um að snúa aftur með henni svo þau gætu orðið fjölskylda á ný.

Haustið 1851 ferðaðist Harriet aftur til Maryland og faldi sig nálægt þar sem John Tubman bjó. Hún uppgötvaði þó fljótlega að John hafði ekki áhuga á að fara norður. Reyndar komst hún að því að hann bjó með annarri konu. Harriet var mjög vonsvikin og hryggð yfir þessum fréttum.

Þrátt fyrir trega sá Harriet tækifæri. Hún var þegar á Suðurlandi og lét útbúa björgunaráætlun. Ef John Tubman vildi ekki fara norður myndi hún leiða aðra til frelsis. Harriet sendi frá sér orðið og hafði fljótlega ellefu „farþega“ tilbúna til að ferðast um neðanjarðarlestina þar á meðal William bróður hennar og kærustu hans Catherine.

Harriet leiddi hóp ellefu flóttamanna þræla alla leið til Kanada. Eftir flóttalaus þrælalögin frá 1851 treysti hún ekki lengur „frænda Sam“ með farþegum sínum og taldi nú Kanada „fyrirheitna landið“. Á leiðinni halda sumir sagnfræðingar að Harriet og ellefu hafi verið heima hjá hinum fræga afnámsmanni Frederick Douglass.

Reyndur hljómsveitarstjóri

Með hverri björgun jókst sjálfstraust Harriet. Hún náði nýjum tengiliðum í neðanjarðarlestinni og breytti flóttaleiðum sínum. Flestar björgun hennar áttu sér stað á vor- og haustmánuðum þegar næturnar voru langar, en ekki of kaldar. Harriet skipulagði björgun sína mjög ítarlega. Hún notaði kóðaorð og söng stundum andlega sálma til að gefa til kynna hvort leiðin væri örugg. Hún ferðaðist um nóttina og bar byssu til varnar þrælum. Sumar sögur segja af henni með því að nota byssuna til að þvinga hræddar flóttamenn til að snúa við og stofna öllu flokknum í hættu.

Harriet Tubman Ævisaga Innihald